İş Hukuku

2-İş Hukuku:

Bağımlı çalışma olgusunu düzenleyen özel hukukun alt dalıdır. Bağımlı çalışmadan kast edilen ise, başka bir kişinin iş organizasyonuna bağlı şekilde iş görülmesidir. Dolayısıyla iş hukuku, kendi işinde çalışanlar ile ilgili düzenlenmeleri içermez.

İş hukuku özel hukuka ait sözleşmeye dayanan bağımlı çalışmayı düzenlemektedir. İş hukuku özgürce kurulan ve özel hukuka ait ilişkileri düzenlemektedir. Memurlar sözleşmeli personeller idare hukukuna bağlı olarak çalışırlar ve onlarda sözleşme yapma özgürlüğü sınırlıdır.

İş hukukunun ana merkezinde işçi yer almaktadır. İş hukukunun dar anlamını buna bağlı olarak, hizmet sözleşmesine bağlı çalışma ilişkilerini düzenlemek amacıyla oluşturulmuştur. Ancak özellikle sanayi devriminden sonra çalışma hayatında yaşanan sıkıntıları giderme noktasında devletin yoğun çalışma hayatına müdahalesi görülmektedir. bu müdahale de dikkate alınarak iş hukukunun geniş tanımını şöyle yapabiliriz. Hizmet sözleşmesine dayalı biçimde çalışanlarla çalıştıranlar ve bunların örgütleri ile devlet arasında bu çalışmaya yönelik ilişkiyi düzenleyen kurallar bütünüdür(Akyiğit, 2013:38).

Öz Bilgi İş Hukuku: Bağımlı çalışma olgusunu düzenleyen özel hukukun alt dalıdır.

İş hukukunun Türk hukuk sistemi uygulaması içerisindeki yeri noktasında farklı görüşler bulunmakla birlikte son yıllarda genel olarak özel hukukun alt dalı olduğu görüşü benimsenmektedir. Türk hukuk sistemi taraflarına göre uygulamada özel, kamu ve karma olmak üzere üç alt dala ayrılır.

Özel Hukuk: Eşit hak ve özgürlüklere sahip bireylerin, birbirleriyle olan ilişkilerini ve bu ilişkilerde uygulamaları gereken kuralları düzenleyen kuralları kapsar.

Kamu Hukuku: Kamu hukukunda taraflar notasında eşitlik yoktur. Taraflarından birinin devlet olduğu, diğer tarafta bireyler ve/veya ulusal-uluslararası kuruluşların olduğu ilişkileri düzenler. Kamu hukukunda kamu yararı ön plandadır.

Karma Hukuku: Taraflarını genellikle eşit hak ve özgürlüklere sahip bireylerin oluşturduğu, devletin düzenleyici olup nadiren de taraf olduğu ilişkileri düzenler.

Ülkemizde kamuya ait kamu iktisadi teşekkülerinin sayısı özellikle Cumhuriyet’in kuruluşu ile tüm ülke çapında örgütlenmişlerdi. Bu durumda devletin çalışma hayatında işveren olarak direk taraf olmasına neden olmuştur. Devletin taraf olması nedeniyle iş hukuku karma hukukun altında yer almaktaydı. Ancak 1980’lerden sonra tüm dünyada yaşanan yeni neo-liberal politikalara bağlı olarak yaşanan özelleştirme çalışmaları, kamunun ekonomik hayattaki payının azalmasına neden oldu. Son yıllarda özellikle devlet kendisine ait işletmelerde taşeronlaşma uygulamasına gitmesi ile devletin işveren sıfatının

Öz Bilgi İnsanların bir arada yaşamaya başlamalarıyla birbirlerinin emeklerine muhtaçlığında dolayı çalışma ilişkileri başlamıştır. Ancak sanayi devrimi literatüre girmesinde büyük öneme sahiptir.

önemini kaybetmesi ile artık çalışma hayatı tamamen eşit hak ve özgürlüklere sahip bireylerin ilişkilerini düzenler hale gelmiştir. Bu yönüyle de iş hukuku özel hukukun alt dalı içerisinde gösterilmektedir.